NA MARKUS MPANGALA
WAKATI wa
kampeni za Uchaguzi nchini Marekani mwaka 2016, aliyekuwa mgombea wa urais kwa
tiketi ya chama cha Democrat, Hilary Clinton alisema: “Kama mgombea (wanasiasa)
anakasirishwa na sentensi moja iliyoandikwa kwenye mtandao wa kijamii basi huyo
hafai kupewa mkoba wa nyuklia, maana vidole vyake vitabonyeza wakati wowote,”.
Tafsiri ya
Kiswahili ni yangu kwa sababu ninahitaji kurahisisha kueleweka hoja yenyewe.
Maneno ya Hilary Clinton yalimlenga mgombea wa chama cha Republican, Donald
Trump ambaye alishinda uchaguzi huo baadaye.
Clinton
aliamini kuwa kitendo cha Trump kukasirishwa na sentensi zinazoandikwa kwenye
mitandao ya kijamii ikiwamo yeye mwenyewe kujibu mapigo au kuwatisha watu,
ilikuwa ni ishara ya mtu ambaye hawezi kustahimili ukosoaji au kukosolewa pale
anapokuwa kiongozi.
Kwamba ili uwe
kiongozi unatakiwa kustahimili au kama wasemavyo wahenga lazima uwe na ngozi
ngumu hata kama utapigwa mishale ya kila namna. Hii ndiyo changamoto
inayotukabili vijana, viongozi wa kila ngazi na watendaji mbalimbali kwenye
vyombo vya uamuzi kwa maslahi ya Watanzania.
Mara nyingi
tumesikia wanasiasa au wagombea wa nafasi mbalimbali za uongozi wakijiapiza
kufanya jambo hili au lile. Wengine wanatajwa kuudhika kutokana na maneno
kadhaa yanayozungumzwa kwenye mitandao ya kijamii.
Tunafahamu kuwa
ipo sheria ya mtandao na maudhui, ambapo inalenga kudhibiti nidhamu pamoja na
kukabiliana na “hatari” yoyote inayoitwa kama udhalilishaji (Cyber Bullying),
matusi na hulka mbaya dhidi ya viongozi au watu wa kada mbalimbali.
Lakini katika
kipindi hiki kuna jambo limenishangaza. Nashangaa kuona wanasiasa wetu nchini
wanakasirishwa na ‘status’ zinazondikwa huko Facebook, Twitter, Instagram na
kwingineko.
Tumejionea
wanasiasa wakiwa na hasira mno. Wananuna na kutishia kuwachukulia hatua wote
wanaohusika. Lakini kiwango cha kutishika ni kidogo kwani zipo dalili za
dhahiri kuwa warusha maneno ya kuudhi, kebehi na dhihaka hawatakwisha na kila
mara wataibuka.
Tunapoona
wanasiasa wakihangaishwa na mitandao ya kijamii maana yake ni kuwa nguvu yake
ni kubwa na huo si upepo wa kupita. Kama nilivyoamini mwaka 2007 kuwa huduma ya
Blog ya Kampuni ya Google haikuwa jambo la kupita na kwamba litavuka mipaka na
kuingia ngazi za kiuchumi.
Sasa hivi
tunajionea namna bloga wanavyovuna fedha kupitia huduma hizo na wengine
wanavuna kupitia mitandao mingine ya kijamii. Kwahiyo basi, inapofika mahali
kiongozi ndani ya nchi yetu awe anachukizwa na mitandao hiyo na kudhani kuwa
hasira zake zitamsaidia kutatua kwa kuwakamata kila watu itakuwa ni kuhangaika
na mambo ambayo hayamtafsiri kuwa kiongozi thabiti.
Kiongozi mahiri
na thabiti hakubali kumwagiwa sifa peke yake kwamba anafanya vizuri au ametenda
mambo fulani ambayo yanapaswa kumpa “ujiko” mbele ya wengine.
Ni jambo la
ajabu kukutana na kiongozi ambaye anaudhika kwa kiasi kikubwa juu ya porojo
zinazotolewa na wakosoaji. Lazima tukubaliane kuwa hata kama tutawashughulikia
watu wenye kejeli,kebehi,dhihaka na kila aina ya dharau katu hatutamaliza. Hata
kama tutatumia kila juhudi kamwe hatuwezi kuifanya nchi nzima iwe na mkondo
mmoja wa mawazo.
Kwamba watu
wote wawe na mawazo sawa, wafikirie muda mmoja kwenda maliwatoni, sokoni, dukani,
matembezini nakadhalika. Kwamba watu hao waimbe nyimbo za “mtukufu tu
mwanasiasa au kiongozi”.
Nchi na duniani
hilo haliwezi kutokea hata mara moja. Ni lazima tukubali kuwa tunapofikia hatua
ya kukasirishwa na “Status” inayoandikwa kwenye mitandao kama Facebook ni
ishara mbaya na dalili ya kutawaliwa na mapokeo tofauti juu ya binadamu.
Ni vigumu watu
kukubaliana kwa kila jambo na Mheshimiwa diwani hata kama litakuwa zuri kiasi
cha kuingia kwenye rekodi. Hakuna mwananchi atakayekubaliana na kila jambo kwa
kuwa limesemwa na Mheshimiwa Katibu kata, katibu tawala, mkuu wa wilaya, mkoa,
mbunge, waziri na Rais au Mwenyekiti na viongozi wowote kutoka vyama vya siasa.
Kamwe dunia wala nchi yetu haiwezi kuwa na fikra moja kwa sekunde, saa, siku,
wiki, mwezi na miaka.
Endapo sote
tutafuata njia ya Trump ya kuudhika kwa kuwa bwana Fidodido amemkejeli
Mheshimiwa mbunge, waziri au Rais basi tunaelekea kwenye Taifa la vifurushi vya
vichekesho.
Litakuwa jambo
la ajabu pale nitakaposikia au kuona kuwa Tanzania na wananchi wake wamewekewa
mipaka ya kufikiri. Kwamba mipaka hiyo iseme ni wakati wa kumsifu mbunge,
waziri na wengine na hakuna nafasi ya kumhoji wala kumkosoa. Hilo litakuwa
Taifa la hatari kwa kuwa bila ukosoaji hatuwezi kuishi kwa afya bora.
Endapo kiongozi
anachukizwa na kukosolewa maana yake ni kwamba alifanya makosa kuingia kwenye
uongozi ambao unaruhusu ukosoaji. Ni lazima tukubaliane kuwa nchi hii inao watu
wenye kufikiri,kuhoji na kutenda.
Ni wajibu wa
kila mmoja kwenye nafasi yake kutimiza majukumu anayoagizwa kwa mujibu wa
sheria na taratibu. Ni lazima kiongozi atambue kuwa kuilazimisha jamii iwe
inamsifu na kuimba nyimbo za kummwagia sifa pekee kana kwamba yupo kwenye
pambio, ni hatari kwa afya ya nchi.
Nchi hujengwa
kwa mawazo tofauti. Misuguano ya fikra za wanazuoni, wananchi,wataalamu na
wengineo. Hayo ni baadhi ya mambo yanayoweza kulifanya Taifa au taasisi yoyote
kuwa sehemu nzuri ya kufanya kazi.
Huwezi
kudhibiti mkondo wa uhuru wa mawazo kisha ukategemea matokeo chanya. Kusema
hivyo sina madhumuni ya kuwatetea wale wote wanaotumia vibaya uhuru wa maoni
bali namna ambavyo viongozi wenyewe wanaweza kustahimili pamoja kuepukana na
ukosoaji au maudhi yoyote kutoka kwa wananchi wao.
Labda sasa
namwelewa Hillary Clinton, kwamba wapo wanadamu ambao wakiudhika ni kama vile
wamejeruhiwa au kutendwa jambo baya maishani lenye kuashiria uhai na kifo.
Itachekesha na kusikitisha.
Mwisho….
No comments:
Post a Comment
Maoni yako